Jeszcze tylko, na dobrą sprawę, jeden miesiąc roku 2022 – grudzień – a zgodnie z kalendarzem będziemy zmuszeni powitać rok 2023, rok wielkiej niewiadomej. Świat bowiem w latach 2020 i 2022  tak zakręcił się, pogmatwał i zdemolował, że nikt – ani najmądrzejsi tego świata naukowcy, politycy, przywódcy religijni, ani zwyczajni „zjadacze chleba egzystujący na pograniczu egzystencji, nie próbują nawet domyślać się tego, jaki będzie rok 2023. Co ten Nowy Rok – zwykle kiedyś witany kolorowymi fajerwerkami, muzyką, tańcami i strumieniami szampana – przyniesie nam, Ziemianom, udręczonym tym, co za nami? Czy będzie to iskierka nadziei na polepszenie się naszego losu, czy może apogeum nowych lęków, tragedii, nowych zniszczeń, bólu i łez? Nikt nic nie wie, a w każdym narasta niepewność i zwykły, prymitywny strach.  

 „Praca organiczna”  to pojęcie szeroko opisywane w encyklopediach i literaturze, zawsze odnoszące się do przeszłości, do Dezyderego Chłapowskiego, który po  z Wielkiej Brytanii i Irlandii w 1815 roku rozpoczął wcielać założenia pracy od podstaw w jego majątku w Turwi. Praca organiczna rozpoczęła się w Polsce, na ziemiach zaboru pruskiego jako reakcja na ówczesną sytuacją. Tyle w wielkim skrócie historia, przecież bogata w wydarzenia i przedsięwzięcia, ale  z czasem zapominane i nie kontynuowane. A tymczasem – historia lubi się powtarzać – stało się, już w naszych czasach, że po przewrotach i aksamitnych rewolucjach, znowu zderzyliśmy się z problemem odzyskania szeroko rozumianej niepodległości – gospodarczej, cywilizacyjnej i ustrojowej w nowym wieku i w nowych warunkach kształtowanych przez globalizm. Trzeba było przypomnieć sobie nie tylko filozofię, ale i instrumentarium pracy organicznej. I nie tylko w Wielkopolsce.  

To, co najważniejsze jest zapamiętane w piosence – świadczyły o tym brawa na stojąco, które otrzymał Zbigniew Górny, świętujący 50 lat swojej pracy twórczej na scenie. Wydarzenie odbyło się 27 października br. w Sali Ziemi na Międzynarodowych Targach Poznańskich, a jego organizatorem była Agencja Artystyczna AgenArt Sp. z o.o. Koncert był nie tylko świętem samego jubilata ale i kultury lokalnej, regionalnej i międzynarodowej, która przez te wszystkie lata nuciła piosenki komponowane i aranżowane przez Zbigniewa Górnego. W tej perspektywie tytułowy „Nie-pamiętnik” okazał się partyturą, w której echu odnaleźliśmy wzruszenie i – trzymając się terminologii muzycznej – ósemki wspomnień, choć nie tylko… Były też szesnastki i trzydziesto-dwójki radości oraz brzmienia spełnionych marzeń.   

To, że Kościół Katolicki i religia chrześcijańska  od niepamiętnych czasów zderzają się z przeciwnikami ideowymi, nie jest żadną tajemnicą. Nie jest też tajemnicą, że Kościół  instytucjonalny oraz, Kościół powszechny jako zbiór milionów różnych ludzi różnych ras, różnych narodów, kultur i osobowości sam boryka się w czasie trwania i realizowania swojej misji z różnymi problemami. Tak było, tak jest i tak będzie. Takie jest po prostu życie. Jak powiedział kiedyś, nieżyjący już, Książe Kościoła w rozmowie na temat problemów jakie miewa Kościół – „Biskup też jest tylko człowiekiem” – dając do zrozumienia, że i w Kościele zdarzają się wydarzenia bulwersujące, chociaż Kościół zawsze stara się je ograniczać, a to co złe, naprawiać. Po to wszak jest, aby Człowieka udoskonalać i prowadzić do świętości.

W ofercie nagrań muzyki polskiej w wykonaniu polskich wirtuozów pojawiła się pierwsza płyta muzyki  kompozytorki i skrzypaczki poznańskiej -  Aliny Kubik. Płytę tę witamy z wielkim zainteresowaniem i zarazem nadzieją, że nie będzie to wydarzenie incydentalne, ale początek serii nagrań utworów i autorskich wykonań wyjątkowej, utalentowanej skrzypaczki. Zapisana na płycie część  utworów powstała w ciągu ostatnich ośmiu lat, a część Alina Kubik skomponowała specjalnie dla jej profesora  Akademii Muzycznej im. Jana Ignacego Paderewskiego w Poznaniu - Marcina Murawskiego i jego studentów.   

Przekształcenie przez niemiecką opinię publiczną hasła promocyjnego producenta czekolady Ritter Sport, które w oryginale brzmiało „Kwadratowa. Praktyczna. Dobra” („Quadratisch. Pratkisch. Gut”), a w nowej formie - „Rittermord. Kwadratowa. Praktyczna. Krwawa” („Quadratisch. Praktisch. Blut”), było wyrazem jej sprzeciwu wobec decyzji kierownictwa firmy o kontynuacji działalności w Rosji pomimo jej agresji na Ukrainę. Z kolei czołowy niemiecki koncern motoryzacyjny Volkswagen w czerwcu br. nie otrzymał od rządu federalnego zgody na przedłużenie gwarancji inwestycyjnych dotyczących działalności firmy w Chinach, ponieważ nie można było wykluczyć korzystania z pracy przymusowej w jednej z fabryk VW na terenie Sinciangu. To w tym regionie autonomicznym władze ChRL dopuszczają się represji i zbrodniczej polityki wobec Ujgurów, muzułmańskiej mniejszości, co zostało udokumentowano dokładnie w raporcie Wysokiej Komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw praw człowieka, opublikowanym pod koniec sierpnia 2022 r.  

„Wspaniale jest być wyróżnionym przez Kapitułę Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego. To wyraz prestiżu i wiarygodności. Tym bardziej, jeśli jest to najwyższe wyróżnienie jakim jest Statuetka Złotego Hipolita” – mówili tegoroczni laureaci tego wyróżnienia. Tegoroczna uroczystość wręczenia honorowych Dyplomów Wybitnych  Osobistości Pracy Organicznej i   statuetek „Złotego Hipolita” laureatom wyróżnionym przez Kapitułę Złotego Hipolita przy Towarzystwie im. Hipolita Cegielskiego odbyła się w Poznaniu, w dniu 28 listopada 2022 roku  w Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, w historycznym Gabinecie Rektora  .

XVI Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego przeszedł już do historii wydarzeń muzycznych, zapisując się też w historii miasta Poznania, gdzie został jak wiadomo utworzony i stał się tradycją w stolicy Wielkopolski. Teraz nadszedł czas na podsumowanie XVI Konkursu i taki bilans – wykorzystując oficjalny materiał nadesłany przez Towarzystwo im. Henryka Wieniawskiego – teraz przedstawiamy opinii polskiej i światowej. Za nami 17 dni wypełnionych muzyką podczas XVI. Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego. Na początku października do Poznania przyjechało 31 skrzypków z Europy, Azji i Ameryki Północnej. W trakcie 17 sesji przesłuchań, obejmujących łącznie 64 godziny muzyki, uczestnicy Konkursu zaprezentowali 230 wykonań kompozycji Wieniawskiego, Bacha, Beethovena, Brahmsa, Paganiniego, Szymanowskiego, Bartóka, Mozarta, Chaussona, Schuberta, Czajkowskiego, Ravela, Griega, Hubay’a, Saint-Saënsa, Paderewskiego i Dvořáka.   

Moda tworzona przez polskich projektantów ma światowy styl i klasę – świadczyły o tym brawa podczas 19. edycji Gali Polskiej Mody, która odbyła się 5 listopada br. w Concordia Design w Poznaniu. Po raz kolejny, Kapituła Polskiej Akademii Mody przyznała prestiżowe statuetki i certyfikaty. Co zobaczyliśmy na wybiegu? – różnorodność pomysłów i inspiracji ubranych w barwne a niekiedy i czarnobiałe formy i kształty. Doświadczyliśmy tego, że moda jest i powinna być sztuką użytkową. Służy wyrażeniu tego, co indywidualne lecz dające szansę na kreowanie tego, co może być masowym trendem. Każdy z projektantów stawiał na jakość i oryginalność, które nagrodziła Polska Akademia Mody. (Na zdjęciu: Dominik Górny dekoruje jedną z laureatek Medalem Labor Omnia Vincit nadanym laureatkom Gali Polskiej Mody przez Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego ).  

Jednym z najważniejszych współczesnym tematów i problemów absorbujących naukowców-ekonomistów, ale także ludzi biznesu, finansistów, a także mini-przedsiębiorców jest gospodarka, która – jak wiadomo – stała się nieprzewidywalna, przeżywa codzienne turbulencje i w istocie rzeczy stała się głównym czynnikiem całego bałaganu z jakim mamy do czynienia na co dzień „potykając się” o inflację, kiedy kupujemy marchewkę na bazarze i przeżywając dramat, kiedy miesięczne raty za spłacane kredyty z dnia na dzień okazały się wyższe od naszych zarobków. Oczywiście dzianie się w gospodarce światowej, to znacznie szersze zagadnienie. O takiej gospodarce i nie tylko o niej, rozmawiali ze sobą dwaj ekonomiści: prof. Marian Gorynia i dr Waldemar Szwarczyński, obaj naukowcy z Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu. Dzięki uprzejmości obu Panów, którzy udostępnili naszej redakcji zapis  swojej rozmowy, możemy przekazać naszym Czytelnikom niepowtarzalny dokument – zapis rozmowy. Oto o skutkach pandemii dla światowej ekonomii, o potrzebie wypracowania wspólnej polityki na wypadek globalnych kryzysów, o długoterminowej, ponadpartyjnej strategii dla państwa  o tym, że system społeczno-gospodarczy to zespół naczyń połączonych i o tym dlaczego wciąż powraca pytanie „dlaczego?” – rozmawiają: profesor nauk ekonomicznych Marian Gorynia oraz przedsiębiorca i doktor farmacji Waldemar Szwarczyński.   

Czy miliarderzy przekonani o swojej nadludzkiej inteligencji i wpływie na rzeczywistość – ludzie tak bogaci, że chcą kierować polityką suwerennych państw – to zagrożenie dla świata? Lewica od lat przekonywała, że tak. Dziś, gdy oburzenie światowej opinii publicznej skupia się na miliarderze Elonie Musku, krytycy technologii i pychy bogaczy z Doliny Krzemowej mają spóźnioną satysfakcję. Przecież dokładnie przed tym ostrzegaliśmy! – gorzko triumfują. Na początku października Elon Musk, jeden z najbogatszych ludzi świata i współwłaściciel takich firm jak Tesla czy SpaceX, włączył się w debatę o zakończeniu wojny w Ukrainie. Zasugerował, że w sprawie zaanektowanych przez Rosję po 2014 r. terenów powinny się odbyć ponowne referenda, i wezwał do zaprzestania działań, które zwiększają ryzyko przerodzenia się regionalnego konfliktu w globalną wojnę z użyciem broni jądrowej. (Foto: Internet )  

Komisja Europejska wskazuje, że w budżecie Unii na lata 2021-2027 nie ma wystarczających środków, by odpowiedzieć na potrzeby wynikające z wojny w Ukrainie, m.in. na wsparcie finansowe dla Kijowa. - Nawołujemy do pilnej rewizji budżetu - mówi europoseł Jan Olbrycht. W budżecie UE środków nie ma. Można zatem pieniądze pożyczyć na rynkach, albo dokonać rewizji budżetu. Potrzebujemy więcej pieniędzy albo musimy całkowicie zmienić nasze priorytet - powiedział szef Dyrekcji Generalnej ds. budżetu Komisji Europejskiej Gert Jan Koopman. 

Talent poetycki, odczytywanie otaczającej nas rzeczywistości nie tylko przez sygnały codzienności, ale także przez przyrodzoną wrażliwość, delikatność i wyczulenie intelektualne korespondujące z pewną formą mistycyzmu jest wielkim, ale i niezmiernie rzadkim darem Ziemian. Jak napominał żartem święty Tomasz z Akwinu, Pan Bóg nie każdego obdarza takim darem, obdarza tylko wybranych.Wśród nich znalazł się młody chłopiec, urodzony w Wałbrzychu, Leon Zdzisław Pokorski, który już w bardzo młodym wieku odczuł, odkrył w sobie powołanie do poświęcenia swego życia udzielaniu pomocy ludziom cierpiącym, potrzebującym wsparcia, poszukującym zrozumienia. To powołanie zaprowadziło młodego człowieka do zakonu Franciszkanów, odziało Go w habit zakonny i otworzyło przed Nim możliwości Posługi oczekującym Słowa.  \   

Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu nie tylko potrafi latać za pomocą skrzydeł swego Pegaza, ale wznosi się na wyżyny sztuki dzięki talentom jego artystów i innowacyjnemu podejściu do klasycznych form scenicznych – świadczyły o tym brawa na stojąco podczas premiery „Rusałki” Antonina Dvoraka, która odbyła się 14 października br. w Poznaniu. Gościnne przestrzenie Międzynarodowych Targów Poznańskich – dokładnie hala numer jeden, podświadomie zainspirowała, aby „Rusałka” w opinii jej odbiorców stała się również numer jeden. Zaaranżowana przestrzeń hali targowej i osadzenie w niej akcji spektaklu, podkreśliły realny wymiar fabuły. Przestrzeń stała się katalizatorem sposobu myślenia o tym jak wystawiać i odbierać operę. (Na zdjęciu: Małgorzata Walewska po premierze Rusałki  w rozmowie z  recenzentem z naszej redakcji  – red. Dominikiem Górnym.)

Grupa ORLEN sfinalizowała proces połączenia z PGNiG. Tym samym powstała największa w Europie Środkowej grupa paliwowo-energetyczna, która pod względem przychodów jest wśród 150 firm na świecie i obsługuje ponad 100 milionów klientów. Grupa ORLEN, po połączeniu z PGNiG posiada potencjał do realizacji wielomiliardowych inwestycji wzmacniających bezpieczeństwo i niezależność energetyczną całej Europy Środkowej, a co za tym idzie może skutecznie przeprowadzić transformację energetyczną na rynkach, na których funkcjonuje. – To historyczny moment. Podjęliśmy wyzwanie połączenia strategicznych dla bezpieczeństwa energetycznego spółek i doprowadziliśmy z sukcesem ten trudny i wymagający proces do końca. Działamy już jako jedna połączona Grupa ORLEN. Wspólnie budujemy przyszłość, której fundamentem będzie rozwój perspektywicznych obszarów działalności, zapewniających bezpieczeństwo i stabilność dostaw energii dla Polaków.

W dniu 8 listopada 2022 roku, w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu wnuczka Marii Skłodowskiej-Curie,  prof. Hélène Langevin-Joliot, odebrała dyplom Doktora Honorowego, przyznany 100 lat temu przez ówczesny Uniwersytet Poznański jej słynnej babce, odkrywczyni polonu i radu. Uroczystość odbyła się w Sali Lubrańskiego UAM. - Dziś możemy śmiało powiedzieć, że wyprzedzała swoją epokę - mówiła o Marii Skłodowskiej-Curie rektorka UAM prof. Bogumiła Kaniewska. Była ikoną czasu emancypantek. Torowała drogę do sukcesu dla wielu kobiet, bo w ówczesnym świecie nie było im łatwo - dodała. Jak podkreślała rektorka, życie Marii Skłodowskiej-Curie jest przykładem tego, że nawet w trudnych czasach, dzięki samozaparciu, pracowitości i oddaniu, osiągnąć można bardzo wiele, a jej doświadczenie uczy nas, jak walczyć z przeciwnościami losu. (Na zdjęciu: Rektor UAM prof. dr hab.  Bogumiła Kaniewska przekazuje Dyplom Doktora Honoris Causa  Marii Skłodowskiej-Curie jej wnuczce - prof. Hélène Langevin-Joliot ). 

Nagrodę Narodowego Centrum Nauki w dziedzinie nauk o życiu otrzymał prof. Michał Bogdziewicz z Wydziału Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wręczenie wyróżnień odbyło się 12 października w Krakowie.  – Wiemy, jak drzewa rosną i jak umierają, a bardzo mało o tym, jak się rodzą. Takie dane bardzo trudno zgromadzić – mówi prof. Michał Bogdziewicz.  Badacz z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza zajmuje się ekologią lasów, biologią lat nasiennych (czyli takich w których drzewa produkują wyjątkowo dużo nasion) i wpływem zmian klimatu na reprodukcję drzew.  

Dominik Górny – człowiek pióra i mediów. Rodowity Poznaniak, który od blisko 20 lat z powodzeniem tworzy i promuje trwałe wartości Regionu Wielkopolski na arenie ogólnopolskiej i międzynarodowej. Jego artystyczny dorobek to m.in.: 9 tomów poetyckich (w tym z grafikami Ryszarda Kaji); publikacje w ponad 60 antologiach i almanachach; publikacje własnej twórczości w 16 językach. Współautor „Encyklopedii Powstania Wielkopolskiego 1918-1919” i książki na 100-lecie Uniwersytetu Poznańskiego. Wraz z dr. Marianem Królem redaktor książki „Święty Jan Paweł II w stulecie urodzin. Pamiętamy…” wydanej pod patronatem honorowym Prezydenta RP i w ramach projektu „Niepodległa”. Twórca pierwszej i jedynej monografii Międzynarodowych Listopadów Poetyckich. Autor literackiego motywu Światowego Dnia Godności w Poznaniu w roku 2011 i 2012. Autor tekstów i muzyki do blisko 80 piosenek. Autor tekstu do Hymnu Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego. Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi nadanym przez Prezydenta RP, Odznaką Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” MKiDN, „Złotym Piórem” ZKRPiBWP; Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Królewskiego Orderu Św. Stanisława BM.  

Doktorat Honoris
Causa dla profesora
Hansa - Jochena
Schiewera...

10 października, w Collegium Historicum Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu  odbyła się uroczystość wręczenia dyplomu Doktora Honoris Causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu profesorowi  Hansowi-Jochenowi Schiewerowi. - Profesor Schiewer to uznany mediewista, badacz średniowiecznych kazań, homiletyk, znawca odległej kultury dworskiej, fascynujący się dawnymi formami duchowości - mówiła o doktorze honorowym rektorka UAM, prof. Bogumiła Kaniewska. - Jest jednocześnie nowoczesnym menedżerem nauki i akademickim wizjonerem. Naukowa droga Profesora okazała się znakomitym przykładem tego, jak wiele mogą nas nauczyć odległe epoki, jak znakomitą lekcję można wyciągnąć ze studiów nad przeszłością. Patrząc dziś na Katedrę Marii Panny we Fryburgu Bryzgowijskim, podziwiamy rozmach i umiejętności jej budowniczych, ich zdolność projektowania konstrukcji wyprzedzającej własny czas, a nade wszystko podziwiamy subtelne rzeźby w portalu, symbolizujące sztuki wyzwolone.